بیماری عروق کرونر

بیماری عروق کرونر از جمله بیماری‌های قلبی شایع است. خون می‌تواند آزادانه از طریق شریان کرونر سالم حرکت کند و این امکان را فراهم می‌کند که قلب را با خون غنی از اکسیژن مورد نیاز تغذیه کند.

مقادیر بالای کلسترول و فشار خون یا سیگار کشیدن می‌تواند به فضای داخلی شریان‌ها آسیب وارد کند و در نتیجه، باعث ایجاد پلاک در دیواره‌های شریانی شود و از جریان خون جلوگیری کند. این وضعیت، نشانه شروع بیماری عروق کرونر قلب است.

هرچه پلاک بیشتری در شریان ایجاد شود، شریان باریک‌تر شده و میزان جریان خون در عضله قلب را کاهش می‌دهد. در این حالت، میزان اکسیژن رسانی به قلب کاهش یافته و باعث درد در قفسه سینه می‌شود.

یک شریان باریک که کاملاً توسط لخته‌های خون مسدود شده است، منجر به حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد) می‌شود و بدین ترتیب، فقدان خون غنی از اکسیژن منجر به آسیب دائمی در عضله قلب می‌شود.

حمله قلبی

حمله قلبی هنگامی آغاز می‌شود که شریان‌های کرونر قلب و یا هر یک از شاخه‌های آن‌ها، مسدود شده باشند. این اختلال، منجر به آسیب برگشت ناپذیر به عضله قلب یا حمله قلبی کشنده می‌شود. حملات قلبی جدی‌ترین بیماری مربوط به قلب هستند.
دو عامل خطر اصلی، خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهد: “خطرات غیرقابل تغییر” و “خطرات قابل تغییر”. خطرات غیر قابل تغییر شامل عوامل ژنتیکی، سن و مرد بودن است. مردان و افراد دارای اعضای خانواده، با سابقه حملات اولیه قلبی در معرض خطر بیشتری قرار دارند. همچنین، خطرات با افزایش سن افزایش می‌یابد.
گروه دوم “خطرات قابل تغییر” است. کاهش این عوامل خطر، کاملاً به تلاش فرد بستگی دارد. استعمال دخانیات، فشار خون بالا، دیابت، چربی خون بالا و چاقی همگی در این گروه قرار دارند.

علامت اولیه حمله قلبی، درد در ناحیه سینه است. در بسیاری از موارد حملات قلبی، این درد بسیار شدید است. مداخله زودهنگام در حملات قلبی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و آگاهی از این علائم، فرد را قادر می‌سازد تا بدون اتلاف وقت به پزشک معالج مراجعه کند.

بیماری‌های دریچه قلب

قلب چهار دریچه دارد که به طور مداوم باز و بسته می‌شوند. باز و بسته نشدن دریچه‌ها می‌تواند منجر به بیماری دریچه قلبی شود.
بیماری‌های دریچه قلبی می‌توانند مادرزادی باشند یا بعد از روماتیسم در دوران کودکی یا کلسیفیکاسیون در پیری ایجاد شوند.
علائم، بسته به نوع دریچه‌ای که درگیر است، متفاوت است. این علائم عموماً شامل خستگی، خستگی سریع، تپش قلب، احساس انسداد، کمبود نفس و متورم شدن پاها و ورم در بدن است.
قبل از هرگونه احساس ناراحتی، بیماری‌های دریچه قلب می‌توانند در هنگام معاینات معمولی، به طور اتفاقی تشخیص داده شوند. با افزایش احساس ناراحتی، می‌توان با استفاده از تکنیک های ویژه تشخیصی، از جمله: الکتروکاردیوگرافی، رادیوگرافی از قفسه سینه، اکوکاردیوگرافی و کاتتریزاسیون قلبی، اختلال را تشخیص داد.

آریتمی‌ها

در آریتمی، مشکلات در تعداد ضربان قلب ایجاد می‌شود. اگرچه آریتمی به طور کلی در بیمارانی که دارای مشکلات قلبی هستند مشاهده می‌شود، اما می‌تواند در افرادی که هیچ مشکلی ندارند هم ایجاد شود.
برخی از مبتلایان، از بیماری خود آگاهی ندارند و فقط در طی یک معاینه معمولی و یا الکتروکاردیوگرافی گرفته شده به دلایلی دیگرتشخیص داده می‌شوند. با این وجود، تعداد قابل توجهی از بیماران با شکایت از تپش قلب، ضربان قلب نامنظم، احساس بی‌نظمی در قفسه سینه، احساس پوچی، سرگیجه، غش، کاهش ظرفیت فشار و تنگی نفس، با پزشکان خود مشورت می‌کنند.

اندوکاردیت

اندوکاردیت، التهاب میکروبی لایه داخلی قلب است، که اندوکاردیوم نیز نامیده می‌شود. اندوکادیت دریچه‌های قلب را نیز درگیر می‌کند. علائم بسته به بخشی از قلب که به آن مبتلا شده و نوع باکتری‌های ایجاد کننده عفونت، متفاوت است.
حداقل به مدت چهار تا شش هفته به بیماران تزریق آنتی بیوتیک صورت می‌گیرد. عمل جراحی نیز گزینه‌ای در درمان نارسایی قلبی در اثر اندوکاردیت و یا برداشتن لخته‌های خون است که انجام می‌شود.
ضروری است که اندوکاردیت درمان شود. به ویژه در بیماران قلبی که نیاز به محافظت زیاد و دقیق دارند.

کاردیومیوپاتی (بیماری‌های عضلانی قلب)

این بیماری در سال ۱۹۹۵ میلادی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) تعریف شده است، کاردیومیوپاتی بیماری عضله قلب است که منجر به اختلال در عملکرد قلب می‌شود. چهار گروه کاردیومیوپاتی به شرح زیر است:

1. کاردیومیوپاتی گشاد شده
2. کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک
3. کاردیومیوپاتی محدود کننده
4. کاردیومیوپاتی بطن راست آریتموژنیک

عوامل بسیاری وجود دارد که باعث ایجاد کاردیومیوپاتی می‌گردد، از جمله بیماری عروق کرونر، بیماری دریچه قلب، فشار خون بالا، عفونت های سیستمیک، بیماری های سیستم متابولیک، دلایل ژنتیکی و انواع مسمومیت.

جراحی را می‌توان در شرایطی انجام داد که دارو یا مداخلات عملی نباشند.

بیماری‌های عروق اصلی

آنوریسم آئورت شکمی: آسیب به دیواره آئورت باعث می‌شود، بزرگترین شریان خارج شده از قلب به ۱.۵ برابر اندازه اصلی خود در ناحیه شکم گسترش یابد. بیشتر در مردان مسن مشاهده می‌شود. به طور کلی در هر ده‌هزار نفر ۲-۳ نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
افراد سیگاری، افراد دارای سابقه خانوادگی آنوریسم، افراد مسن و دارای قد بلند، افراد با شریان‌های مسدود شده، سطح بالای کلسترول یا بیماری مزمن ریه و فشار خون، در معرض خطر ابتلا به آنوریسم آئورت شکمی هستند.
بیشتر اوقات، آنوریسم آئورت شکمی علائمی را نشان نمی‌دهد. این بیماری معمولاً زمانی مشخص می‌شود که بیمار برای معاینه با پزشک مشورت می‌کند. تقریباً ۲۵ درصد از بیماران از درد‌های موقتی یا مداوم معده رنج می‌برند.

آنوریسم آئورت قفسه سینه: این‌ها آنوریسم‌هایی هستند که در آئورت، در ناحیه قفسه سینه شکل می‌گیرند. انبساط موضعی تقریباً چهار سانتی‌متری، آنوریسم نامیده می‌شود. ۱ تا ۱.۵ درصد بیماران مبتلا به آنوریسم قفسه سینه در سن ۶۵ سال و بالاتر قرار دارند.
بیماران در سن ۶۵ سال و بالاتر در سال‌های بعدی، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. آنوریسم قفسه سینه می تواند با ایجاد شکاف آئورت، آنوریسم خانوادگی، بیماری بافت همبند (سندرم مارفان)، تروما و بیماری‌های عفونی ایجاد شود.
آنوریسم‌های آئورت قفسه سینه، معمولاً هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهند. آنوریسم‌های گسترده می‌توانند باعث درد در قفسه سینه، کمر و شکم شوند. درد‌های آن مشابه حمله قلبی است. با این حال، سایر علائم همچنین می‌تواند شامل تغییر صدا، مشکل در بلع، سرفه یا استفراغ و خونریزی باشد. بروز ناگهانی این علائم می‌تواند، نشانگر وجود شرایط اضطراری مانند پارگی آئورت باشد.

شکاف: شکاف آئورت، پارگی در دیواره آئورت است. پیشرفت بیماری ممکن است بسته به محل پارگی آئورت متفاوت باشد.
در بیشتر بیماران، این بیماری به دلیل فشار خون بالا ایجاد می‌شود. همچنین ممکن است، در نتیجه بیماری‌های مختلفی مانند آنوریسم آئورت، بیماری‌های بافت کلاژن، تنگی آئورت، انسداد آئورت و غیره ایجاد شود. علائم غالباً با یک درد ناگهانی و شدید در قفسه سینه و کمر شروع می‌شود که به ضرب و شتم شبیه است. همچنین ممکن است با علائمی مانند تعریق، احساس سرما، تهوع و استفراغ همراه باشد.

آمبولیسم محیطی: بیماری عروقی محیطی، باریک بودن یا انقباض رگ‌ها در محلی غیر از رگ‌های کرونر قلب است. انقباض آن‌قدر پیشرفته است که خون کافی به اندام‌ها نمی‌رسد.
دیابت، فشار خون بالا، اختلال طولانی مدت در سوخت و ساز لیپیدها، سابقه آترواسکلروز (سفتی رگ) در خانواده، نقرس، ورزش نا¬کافی و اعتیاد به نیکوتین از جمله عوامل خطرزا در این بیماری هستند.
شایع‌ترین علامت در این عارضه درد است. با این حال، ویژگی‌های درد متفاوت است: افراد مبتلا پس از طی مسافتی مشخص، از درد رنج می‌برند. با افزایش تنگی، فاصله پیاده روی کاهش می‌یابد. با این حال، درد پس از استراحت به مدت ۲-۵ دقیقه از بین می‌رود.

تنگی وریدی (ترومبوز وریدی): تنگی وریدی از یک لخته كکچک در ورید ناشی می‌شود، و ممكن است گاهی اوقات هيچ علائمی نداشته باشد. با این حال، کوچکترین لخته، بسته به موقعیت آن می‌تواند تهدید‌کننده زندگی باشد. روش‌های جراحی بر روی بیمارانی که به درمان پزشکی پاسخ نمی‌دهند، و دارای آمبولی ریوی شدید هستند، انجام می‌شود.

رگ‌های واریسی

رگ‌های واریسی به عنوان ورید‌های در حال گسترش، کشیدگی و پیچشی در پا تعریف می‌شوند. این بیماری در ۱۰-۲۰ درصد از جمعیت غربی مشاهده می‌شود. احتمال بروز واریس متناسب با سن است. هر فرد بالای ۵۰ سال از رگ‌های واریسی رنج می‌برد.

چهار نوع واریس وجود دارد:

تار عنکبوتی: این رگ‌ها به صورت سطحی روی پوست قرار می‌گیرند. قطر آن‌ها یک میلی‌متر یا کمتر است، لمس نمی‌شوند و معمولاً به رنگ قرمز هستند. آن‌ها به صورت خطی گسترده و به شکل ستاره یا تار عنکبوت هستند و ممکن است در کل پا گسترش یابند.

واریس رتیکولار: حس کردن این نوع واریس مشکل است، زیرا ورم کمی روی پوست دارد و قطر آن کمتر از چهار میلی‌متر و به رنگ آبی می‌باشد.

وریدهای واریسی بزرگ صافن: این‌ها رگ‌های واریسی هستند که به راحتی احساس و دیده می‌شوند و در طول صاف بزرگ و کوچک پیچش‌های بزرگی ایجاد می‌کنند. قطر آن‌ها کمتر از سه میلی‌متر است. از آنجایی که در زیر پوست قرار می‌گیرند، معمولاً رنگ پوست را تغییر نمی‌دهند. تنها با بازتاب سبز رگ قابل مشاهده هستند. تورم هنگام ایستادن افزایش یافته و هنگام خوابیدن، از بین می‌رود.

واریس وریدی بزرگ عمیق: این‌ها در لایه عمیق پا قرار دارند. این وریدهای واریسی روی پوست مشاهده نمی‌شوند، اما باعث ایجاد ادم و اختلال گردش خون در پا می‌شوند.
این نوع واریس، در زنان بیشتر از مردان و در افرادی که سابقه واریس در خانواده دارند، بیشتر دیده می‌شود. این نوع واریس همچنین ممکن است در نتیجه چاقی، پیری، بارداری، یائسگی، ایستادن طولانی مدت و اختلالات انقباض و دریچه در ورید عمقی ایجاد شود.
علت دقیق واریس وریدی ناشناخته است. علت اولیه، بزرگ شدن ورید به دلیل تغییر شکل ساختاری روی دیواره ورید است. که منجر به جریان معکوس خون در اثر سوء عملکرد دریچه ورید می‌شود. این جریان معکوس، بازگشت خون را به قلب دشوارتر می‌کند و به تدریج فشار داخل ورید را افزایش می‌دهد. افزایش فشار باعث بزرگ شدن بیشتر وریدها می‌شود و بدین ترتیب سبب ایجاد واریس می‌گردد.

بیماری‌های قلبی کودکان

بیماری‌های قلبی مادرزادی، شایع‌ترین ناهنجاری‌هایی هستند که در رحم ایجاد می‌شوند. این بیماری‌ها، عامل پانزده درصد مرگ و میر نوزادان در سی روز اول دوره نوزادی می‌باشند.
هشت کودک از هر هزار کودک، با بیماری قلبی مادرزادی متولد می‌شود.
طیف گسترده‌ای از بیماری‌های قلبی کودکان وجود دارد. متخصصان، بیماری‌های قلبی قبل از زایمان را به سه دسته تقسیم‌بندی می‌کنند:

• بیماری‌های قلبی مادرزادی
• بیماری‌های قلبی روماتیسمی
• اختلالات هدایت ریتم

بیماری‌های قلبی مادرزادی

بیماری‌های قلبی مادرزادی، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های قلبی است که در نوزادان مشاهده می‌شود. اختلالات موجود در این طیف، شامل ناهنجاری‌هایی است که در طول رشد جنین بروز می‌کند. صدها نوع از این اختلالات وجود دارد که برخی از آنها خفیف بوده و برخی دیگر، مشکلات جدی و پیچیده‌ای ایجاد می‌کنند.

اختلالات هدایت ریتم

این اختلالات، بی‌نظمی‌هایی در سیستم الکتریکی قلب است که توسط ریتم‌های غیرطبیعی آهسته، ریتم‌های متوقف شده یا تسریع شده آشکار می‌شود. اگرچه بیشتر در بزرگسالان مشاهده می‌شوند، اما می‌توانند به دنبال جراحی قلب یا بدون دلیل مشخص، نوزادان مبتلا به بیماری‌های قلبی مادرزادی را درگیر کنند. البته این اختلالات، با میزان وقوع کمتری نسبت به بیماری‌های شایع قلبی، بیماری‌های عضلانی یا غشای قلبی مانند کاردیومیوپاتی، میوکاردیت و پریکاردیت رخ می‌دهد.

بیماری‌های قلبی روماتیسمی

روماتیسم، یک بیماری است که باعث ایجاد مشکلاتی در ارگان‌های مبدا می‌شود. عفونت ناحیه گلو، یکی از شایع‌ترین دلایل آن است. میکرب‌هایی موسوم به “استرپتوکوک همولیتیک” در گلو مستقر می‌شوند و آن ناحیه را آلوده می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است، در قلب مستقر شده و باعث تغییر شکل، انقباض یا نارسایی در دریچه‌های قلبی شوند.

تشخیص و درمان شایع‌ترین بیماری‌های قلبی مادرزادی

ناهنجاری‌ها در قلب نوزادانی که با بیماری قلبی مادرزادی متولد شده‌اند، ممکن است گاهی اوقات به اندازه کافی خفیف باشد که درمان را غیر‌ضروری کند، در حالی که در مواقع دیگر ممکن است، به سطح تهدیدآمیز، پیشرفت کنند. بیماری‌های قلبی مادرزادی شدید، معمولاً در دوران نوزادی تشخیص داده می‌شوند. با این حال، مداخله جراحی، حتی در موارد شدید از ناهنجاری، میزان اصلاح بالایی دارد.

روش‌های تشخیصی

بیماری‌های قلبی مادرزادی شدید، معمولاً در دوران نوزادی تشخیص داده می‌شوند، زیرا نوزادان با چنین ناهنجاری‌هایی از بدو تولد، علائم شدیدی را نشان می‌دهند. با این وجود، گاهی اوقات این تشخیص، تا زمان کودکی یا اواخر بزرگسالی اتفاق نمی‌افتد. زیرا میزان این ناهنجاری مادرزادی بسیار اندک می‌باشد. در بعضی موارد، فرد می‌تواند تمام زندگی خود را بدون هیچ علامت و مشکلی پشت سر بگذارد.

یک متخصص قلب و عروق کودکان، برای اینکه بتواند اختلال را تشخیص دهد، معاینه جسمی را با تجزیه و تحلیل‌های مختلف دنبال می‌کند.

الکتروکاردیوگرافی (ECG) وسیله‌ای است که جریان‌های الکتریکی ضعیف را در قلب کودک تشخیص می‌دهد و ضربان قلب را بر روی کاغذ ECG ثبت می‌کند. و از آن‌جایی که هیچ جریان الکتریکی اعمال نمی‌شود، کودک هیچ دردی را احساس نمی‌کند.

متخصص قلب و عروق با انجام تست اشعه ایکس از قفسه سینه، اطلاعاتی را در مورد اندازه و شکل قلب و ریه‌های کودک به دست می‌آورد. میزان اشعه مورد استفاده در این آزمایش، بسیار پایین بوده و عوارض جانبی ندارد.

اکوکاردیوگرافی، با استفاده از امواج صوتی خارج از قفسه سینه، امکان مشاهده تصاویر زنده را فراهم می‌کند. جریان خون در قلب و رگ‌ها با استفاده از امواج صوتی و با تکنیک داپلر اندازه‌گیری می‌شود. این روش، اطلاعاتی در مورد ساختار و عملکرد قلب به متخصص قلب و عروق می‌دهد. بیشتر ناهنجاری‌های قلبی با استفاده از این روش معاینه، تشخیص داده می‌شوند.

اکوکاردیوگرافی جنین، روشی شبیه به سونوگرافی است که پس از هفته شانزدهم بارداری قابل استفاده است. در این روش، به مادر یا نوزاد آسیبی نمی‌رسد، و امکان بررسی وضعیت و عملکرد قلب و رگ‌های قلبی جنین و شناسایی هرگونه ناهنجاری قلبی قبل از تولد را ممکن می‌سازد.

آنژیوگرافی یک روش معاینه پیشرفته است که به کمک دستگاه اشعه ایکس بسیار پیشرفته، مورداستفاده قرار می‌گیرد. این روش، معمولاً با کمک یک لوله نازک (کاتتر) که داخل آئورت یا ورید شده و به سمت قلب هدایت می‌شود، انجام می‌گیرد.

آزمایش Effort با انجام مداوم الکتروکاردیوگرافی قلب انجام می‌شود، در حالی که کودک با گام‌هایی سریع روی تردمیل راه می‌رود.

الکتروفیزیولوژی قلب: اختلالات مادرزادی یا جراحی قلب، گاهی ممکن است باعث اختلالات ریتم قلبی شود. علت و نوع اختلال را می‌توان با آزمایش ویژه‌ای شبیه به آنژیوگرافی قلبی به نام الکتروفیزیولوژی قلب تعیین کرد. این امر باعث می‌شود، با استفاده از روشی به نام فرسایش (احتیاط با امواج رادیویی)، علت آریتمی و مسیرهای غیر‌طبیعی هدایت، درمان شود.

MRI قلبی: در بعضی از نوزادان، علی‌رغم انجام تمامی آزمایشات، امکان دارد، یک بیماری قلبی به طور کامل تشخیص داده نشود. در چنین مواردی، برخی از تکنیک‌های پیشرفته مانند MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) یا آنژیوگرافی MRI ممکن است ضروری باشد تا تشخیص دقیق انجام شود. این آزمایشات، اطلاعات ارزشمندی را در رابطه با ساختار رگ‌های اصلی که از قلب و رگ‌های تنفسی وارد و خارج می‌شوند، به پزشک ارائه می‌دهند.

درمان

بیماری‌های قلبی مادرزادی چگونه درمان می‌شوند؟
بیماری‌های قلبی تحت درمان پزشکی

نارسایی احتقانی قلب

هنگامی که پمپ قلب به اندازه کافی کار نکند، مایعات در ریه‌ها و سایر اندام‌ها جمع می‌شوند و باعث ایجاد ادم (تورم) می‌گردند. این بیماری در بسیاری از ناهنجاری‌های قلبی، کاملاً مشاهده می‌شود.

عضله قلب با استفاده از داروهایی از جمله دیگوکسین تقویت می‌شود. برای کمک به تخلیه مایعات اضافی جمع شده در بدن نیز می‌توان از داروهای مدرن استفاده کرد.

اختلالات ریتم قلبی

سه نوع مختلف از اختلالات ریتم قلبی وجود دارد:
تاکی‌کاردی: در این اختلال، ضربان قلب کودک بسیار سریع است. در کودکان، بسته به سن، قلب ۶۰ تا ۱۵۰ بار در دقیقه ضربان دارد. ضربان بیش از حد می‌تواند باعث خستگی قلب شود. با این حال، تاکی‌کاردی همیشه نشانه بیماری قلبی مادرزادی نیست. از دارو درمانی می‌توان برای پایین آوردن ضربان قلب به حد طبیعی استفاده کرد.

برادیکاردی: در این اختلال، ضربان قلب کودک بسیار کند است. این اختلال ممکن است عملکرد پمپاژ خون را بدتر کند. اگرچه این بیماری ممکن است مادرزادی باشد، اما در موارد نادر، ممکن است بعد از عمل جراحی نیز ایجاد شود. در بعضی از کودکان ممکن است لازم باشد، دستگاهی (ضربان ساز) مورد استفاده قرار گیرد تا ضربان قلب را به حالت عادی درآورد.

آریتمی: این اختلال، بی‌نظمی ضربان قلب است. این بیماری ممکن است مادرزادی باشد و یا بعد از عمل جراحی ایجاد شود و مطابق با نوع بی‌نظمی باید درمان شود.

بیماری‌های قلبی درمان شده با استفاده از کاتتریزاسیون

سپتوستومی با بالون

روشی است که در درمان ناهنجاری‌های قلبی خاص، مانند جابجایی شریان‌های بزرگ (TGA) برای طولانی‌تر شدن عمر نوزاد و همچنین مداخله جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

والووتومی، آنژیوپلاستی با بالون

برخی از دریچه‌های قلبی باریک و رگ‌های کرونر با استفاده از یک بالون گسترش می‌یابند. اگرچه ممکن است باریک شدن مجدد اتفاق بیفتد، اما این روش، فرصت رشد کودک را فراهم می‌کند.

آمبولیزاسیون کویل و دستگاه چتر

نقص‌های سپتوم دهلیزی خاص (ASD) و باز ماندن کانال شریانی می‌توانند با کاتتریزاسیون درمان شوند. با این حال، اجرای این روش‌ها نیاز به مناسب بودن اندازه بیمار و محل و پهنای نقص دارد.

الکتروفیزیولوژی و فرسایش

در برخی از کودکان بیمار، مشکلات ریتمی قلب با استفاده از روشی به نام “فرسایش” قابل درمان است. در چنین مواردی، علت مشکل بایستی با استفاده از کاتتریزاسیون قلبی (مطالعه الکتروفیزیولوژیک) مشخص شود.

بیماری‌های قلبی قابل درمان با عمل جراحی

1. بیماری‌های قلبی بدون سیانوز
   این بیماران معمولاً دارای نقص سپتوم، انقباض یا اختلال در وریدها و یا دریچه ها هستند. در آن‌ها سیانوز وجود ندارد، زیرا خون وریدی در بدن گردش نمی‌کند. به طور کلی علائم نارسایی قلبی مشاهده می‌شود.
   • مجرای گشاد شریانی (PDA)
   • نقص سپتوم دهلیزی (ASD)
   • نقص سپتوم بطنی (VSD)
   • نقص سپتوم دهلیزی-بطنی (AVSD)
   • تنگی آئورت (AS)
   • انسداد آئورت (AoCoA)
2. بیماری‌های قلبی که با سیانوز بروز می‌کند
   در شرایط عادی، خون پمپ شده از قلب به بدن، غنی از اکسیژن و به رنگ قرمز روشن است. با این حال، در بیماری‌های قلبی که با سیانوز مشخص می‌شود، خون پمپ شده به بدن از اکسیژن محروم و تیره‌تر است. در چنین مواردی، پوست نوزاد به صورت بنفش دیده می‌شود. درجه این بیماری که به آن سیانوز نیز گفته می‌شود بسته به آسیب شناسی، سن و فعالیت‌های بیمار متفاوت است.
   • Tetralogy of Fallot) TOF)
   • تنگی دریچه ریوی (PS)
   • جا‌به‌جایی شریان‌های بزرگ (TGA)
   • Tricuspid Atresia) TA) عدم تشکیل دریچه سه لختی
   • Pulmonary Atresia)PA) عدم تشکیل دریچه ریوی
   • Truncus Arteriosus
   • Total Anomalous Pulmonary Venous Drainage)TAPVD)
   • سندرم چپ قلب هیپوپلاستیک (HLHS)